Een nieuw audiologisch experiment met abstracte kunstwerken
‘Nietszeggend, maar toch heel veel.’ Zo typeert kunstenaar Dyon Scheijen (1970) zelf zijn abstracte werk. Want hoewel Scheijen niets concreets wil zeggen met zijn schilderijen, vertellen ze de aandachtige toeschouwer juist boekdelen, wat voor een interessant spanningsveld zorgt. Een spanning die min of meer vanzelf wordt opgeheven naarmate je langer naar een schilderij kijkt. Niet spanning, maar harmonie is juist het sleutelwoord in het werk van Scheijen, dat in de regel als aangenaam en kalm wordt ervaren en de kijker een moment van rust gunt in de maalstroom van het leven. Geen kakofonie van kleuren op het doek, maar een harmonieus geheel. Je herkent er de kunstenaar in die continue in harmonie is met zichzelf en met zijn veranderlijke omgeving, wat zorgt voor een enorme dynamiek in zijn werk.
tegenstellingen verenigd
Scheijen weet niet alleen in zijn schilderijen tegenstellingen te verenigen, maar ook in het dagelijks leven. De beeldend kunstenaar houdt zich in zijn ‘gewone’ werk als klinisch fysicus-audioloog namelijk bezig met een ander zintuig: het gehoor. Scheijen weet ook deze twee uitersten bij elkaar te brengen. Naast zijn normale ondergrond – canvas – beschildert de kunstenaar namelijk ook akoestische panelen, waarmee hij zich op het snijvlak van zijn twee beroepen begeeft.
ExclusiefScheijens panelen kunnen op esthetisch verantwoorde wijze de akoestiek in een ruimte verbeteren. Geluidsproblemen zoals galm en verminderde spraakverstaanbaarheid door een slechte akoestiek verdienen in interieurs steeds meer aandacht. De panelen worden exclusief op bestelling vervaardigd. Als kunstenaar én klinisch fysicus - audioloog kan Scheijen opdrachtgevers samenhangend adviseren op het gebied van esthetiek en akoestiek.